Kent u ook de alle nieuwste marketing termen in de beveiligingswereld. Hospitality, 4D beveiliging en security host. Allemaal mooie termen met vaak uitgebreide verhalen erachter over het waarom etc.
Ik zeg niet dat het verkeerd is, als bedrijf moet je je ten slotte onderscheiden in een markt die eigenlijk allemaal hetzelfde verkopen. Mensen die waken over anderen en zorgen voor een veilige werkomgeving. Dat is kort door de bocht waar het op neerkomt.
Waarom zijn er dan toch grote verschillen? Daar wil ik het over hebben en dan kijk vooral vanuit mijn 10 jaar ervaring als opdrachtgever. Een opdrachtgever waar volgens collega’s te veel mocht, en volgens de beveiligers streng en erg duidelijk was. Toch was het verloop en ziekteverzuim bijzonder laag, de beveiligers hadden het naar hun zin. Het personeel (de klant) waren positief over de beveiliging. Hoe kwam dat nou.
Het kwam door verantwoordelijkheid, als opdrachtgever moet je het geven en vervolgens moet je er op toezien dat ze het nemen. Het mooie was dat de keren als ik streng en duidelijk moest zijn, het niet ging over regeltjes volgen, het ging over het nemen van verantwoordelijkheid.
Een uitspraak van mij was altijd; “Als ik het in regeltjes vast kan leggen, dan kan ik jullie werk ook automatiseren!”. En natuurlijk waren er regels en procedures, maar het belangrijkste was ook dat ze vanuit hun eigen verantwoordelijkheid werkten, en dat ze zich daarin door mij gesteund voelden.
Een foutparkeerder die stiekem op een gereserveerde plek gaat staan en met stampij maken probeert haar zin te krijgen. Vervolgens naar de manager vraagt, die moet je dan ook net zo vriendelijk naar een parkeerplaats elders verwijzen. Ondanks haar charmante verschijning en zelf veroorzaakte haast. Want dit soort incidenten heeft grote impact op het verantwoordelijkheid nemen en de geloofwaardigheid van de beveiliging.
Want vanuit hun verantwoordelijkheid, nemen ze in dezelfde situatie een ander besluit alleen doordat nu de foutparkeerder zelf bij hun meldt dat hij foutparkeert en uitleg geeft, mag hij wel blijven staan.
Want uiteindelijk gaat het erom dat een beveiliger zich gesteund voelt in het besluit wat hij neemt en dat met overtuiging overbrengt. Dan heeft hij namelijk de houding en het taalgebruik wat vriendelijk blijft en toch heel erg duidelijk. Hij hoeft niet te intimideren om zijn zin op te leggen, maar laat zich ook niet intimideren want hij weet zich gesteund.
Toen ik wegging werd het pand en de diensten overgenomen door een grote Amerikaanse multinational, niet lang daarna was de volledige beveiligingsgroep uit elkaar gevallen. Ziek weg en overgeplaatst. Ze konden niet meer functioneren in een strak geleide omgeving van regels, processen en procedures waarin geen enkele ruimte was voor eigen verantwoordelijkheid. Gevolg men deed alles volgens regels, alleen als er geen regel voor was deed men niets, want verantwoordelijkheid nemen werd niet meer gewaardeerd.
Zijn nu al die initiatieven verkeerd, of werken die niet?
Nee, die zijn heel goed, en zorgen er vaak voor dat er verandering optreed in een organisatie. Dat iedereen weer nadenkt over eigen functioneren en dat van anderen. Maar hopelijk ook dat men verantwoordelijkheid neemt en krijgt. Vooral het verantwoordelijkheid geven wordt veel te gemakkelijk vergeten.